მსოფლიოს ერთ–ერთ ყველაზე ტიტულოვან და წარმატებულ კლუბ, კატალონიის ბარსელონას, ხანგრძლივი ისტორიის განმავლობაში არაერთი გამორჩეული ფეხბურთელი ჰყავდა, რომლებიც ამ გუნდში ცხრა ნომრიან მაისურს ატარებდნენ. მათი ჩამოთვლა ნამდვილად შორს წაგვიყვანს. ახლა კი გთავაზობთ მათგან ხუთ საუკეთესოს, რომლებიც ამ კლუბის ღირსებას 1990–იანი წლებიდან მოყოლებული იცავდნენ.

ხრისტო სტოიჩკოვი – "ბლაუგრანას" მაისური მან 1990 წელს მოირგო და ამ გუნდში 1995 წლამდე დაჰყო. ერთი წლის შემდეგ, ის კვლავ დაბრუნდა და კატალონიაში ორი სეზონი გაატარა. ის ბარსელონას თავდაპირველად სოფიას ცსკა–დან შეუერთდა და თავისი საუკეთესო თვისებები გამოავლინა, რითაც შეძლო გულშემატკივრების უდიდესი სიყვარულის მოპოვება. მისი ბრწყინვალე თამაშის ხარჯზე, იმ დროისთვის ბულგარელი თავდამსხმელი მსოფლიოს საუკეთესო ფეხბურთელთა შორის იკავებდა ადგილს.

მიიჩნევა, რომ სტოიჩკოვი იოჰან კრუიფის "ოცნების გუნდის" ერთ–ერთი მთავარი შემოქმედი იყო. ის იდეალურად ასრულებდა მწვრთნელის დავალებას და შეეძლო თამაშის მიმდინარეობის დროს, საჭიროებისამებრ ორი სხვადასხვა პოზიცია მოერგო. მცველებისთვის ხრისტო სტოიჩკოვი ნამდვილ კოშმარად იქცა. მან "ბარსასთან" ერთად 13 ტიტული მოიგო. ხუთჯერ გახდა ესპანეთის ჩემპიონი, ხოლო 1991–92 წლებში ევროპის თასსაც დაეუფლა (ჩემპიონთა ლიგა). შესანიშნავი ასპარეზობა სტოიჩკოვს 1994 წელს დაუფასდა, როცა მან ოქროს ბურთის მოგება შეძლო. 107 გოლის გასატანად კი "ბლაუგრანაში" ხუთი სეზონის ჩატარება დასჭირდა.

რომარიო – ერთ–ერთი იმ მრავალრიცხოვან ბრაზილიელთა შორის, რომლებმაც "კამპ–ნოუზე" გაიბრწყინეს. პსვ ეინდჰოვენიდან კატალონიურ გრანდში ის 1993 წელს გადაბარგდა. უბადლო ტექნიკისა და გოლის ალღოს მქონე შემტევმა 1995 წლამდე იასპარეზა, თუმცა ის ამ გუნდის ლეგენდად ჩამოყალიბდა.

ერედივიზიონში ნაყოფიერი წლების შემდეგ, სადაც სამჯერ გახდა საუკეთესო ბომბარდირი, მას თავის გამოჩენა არც ესპანეთის ლა ლიგაში გასჭირვებია. იოჰან კრუიფს პსვ–ში მოკაშკაშე ბრაზილიელი არ გამოჰპარვია და მისი ტრანსფერი მოითხოვა, რაც დაუკმაყოფილდა კიდეც. რომარიომ რეალ სოსიედადთან სადებიუტო ჰეთ–თრიკით უდიდესი გავლენა მოახდინა დანარჩენ მოთამაშეებზე. მორიგ ჯერზე მან სამი გოლი უკვე მადრიდის რეალს გაუტანა. იმ მატჩში ბარსელონამ "სამეფო კლუბი" 5–0 გაანადგურა და რომარიოს სახელი ესპანური ფეხბურთის გულშემატკივრთა გონებაში კიდევ უფრო ღრმად ჩაიბეჭდა.

1993–94 წლებში მან დიდი როლი ითამაშა ლა ლიგის მოგებაში. 1994 წელს ის ფიფას ვერსიით საუკეთესო ფეხბურთელად დასახელდა. საკლუბო დონეზე უმაღლეს დონეზე ასპარეზობის შემდეგ, მან ამავე წელს შეძლო მსოფლიო თასის მოგება ბრაზილიის ეროვნულ ნაკრებთან ერთად. 1995 წელს ბრაზილიელმა კრუიფთან უთანხმოების ფონზე, ბარსელონა მოულოდნელად დატოვა. ამის მიუხედავად, ნიდერლანდელი სპეციალისტი მას აღწერდა როგორც საუკეთესო ფეხბურთელს, ვინც ოდესმე გაუწვრთნია. კრუიფის ასეთ შეფასება კი ალბათ ყველაფრის მთქმელია.

რონალდო ლუის ნაზარიო – რომარიოს მსგავსად, ბარსელონაში ისიც პსვ–დან გადაბარგდა. მაშინ "ბარსამ" მის სანაცვლოდ 15 მილიონი ევრო გადაიხადა, რაც იმ პერიოდისთვის უდიდეს და ერთ–ერთ ყველაზე ხმაურიან ტრანსფერად მიიჩნეოდა. რონალდომ "ბლაუგრანაში" ფეხბურთელის რანგში მხოლოდ ერთი სეზონი გაატარა, თუმცა ფენომენალური თამაშისა და შედეგიანობის გამო, ეს სრულიად საკმარისია, რომ ის კლუბის ისტორიაში ერთ–ერთ საუკეთესო ცხრიანად მივიჩნიოთ და ამ გუნდის ლეგენდაც კი ვუწოდოთ.

მას წარმოუდგენელი სტატისტიკა ჰქონდა – 47 გოლი 49 მატჩში! 1996–97 წლების სეზონი მისთვის განსაკუთრებული გახლდათ. კატალონიურ გრანდთან ერთად მან სამი ტიტული მოიგო და გახდა ოქროს ბურთის მფლობელიც. 1997 წელს ამ მაჩვენებლით ის იყო ყველაზე ახალგაზრდა ფეხბურთელი, რომელიც ოქროს ბურთს დაეუფლა. ამავე წელს, ის ლა ლიგის საუკეთესო უცხოელ მოთამაშედაც დაასახელეს. რონალდოს სისწრაფე, ტექნიკა, მოედნის ხედვა და დარტყმის სიზუსტე – ყველაფერ ამის ნაზავი მას თითქოს ჯადოქრად ხდიდა, რომელსაც შეეძლო მოედანზე ყველაფერი გაეკეთებინა, რასაც მოისურვებდა. ნებისმიერ მონაკვეთში, მცველების მოტყუება ბრაზილიელისთვის არანაირ პრობლემას არ წარმოადგენდა და რაც მთავარია, ამ ყველაფერს ის იმდენად ლამაზად და სრულყოფილად ასრულებდა, რომ ამის ყურებით გულშემატკივრები საოცარ სიამოვნებას იღებდნენ.

პირველივე სეზონის შემდეგ, რონალდომ ბარსელონა დატოვა და ინტერში გადაბარგდა, სადაც ასევე შეძლო ოქროს ბურთის მოგება. მან წარმატებას ეროვნულ ნაკრებშიც მიაღწია და 1994 წელს ერთხელ უკვე მოგებული მუნდიალი, 2002 წელს მეორედაც მოიგო.

სამუელ ეტო'ო – კამერუნელი თავდამსხმელი, რომელმაც კარიერა მადრიდის რეალში დაიწყო და წარმატებით გააგრძელა მალიორკაში, 2004 წელს კატალონიის ბარსელონაში აღმოჩნდა. ის ამ გუნდის ღირსებას 2009 წლამდე იცავდა და ყველა მნიშვნელოვანი ტიტულის მოგება შეძლო. ლა ლიგა, ესპანეთის თასი, სუპერთასი და ორჯერ ჩემპიონთა ლიგა. ამ წარმატებებში ეტო'ოს უდიდესი წვლილი შეჰქონდა.

რონალდინიოსთან ერთად, ის გუნდის ერთ–ერთი წამყვანი მოთამაშე გახლდათ. ბრაზილიელს კამერუნელი შესანიშნავად შეეწყო, რაც შედეგებზეც აისახა. ევროპულმა სპორტულმა მედიამ, ის წლის გუნდში ოთხჯერ შეიყვანა. უეფამ კი ორჯერ დაასახელა სეზონის სიმბოლურ გუნდში. 2005–06 წლებში პიჩიჩის მფლობელიც გახდა. ეტო'ო ბარსელონას რიგებში გოლეადორად ჩამოყალიბდა, რომელიც ბომბარდირობისთვის იბრძოდა.

ჩემპიონთა ლიგის ფინალურ დაპირისპირებაში, სადაც ბარსელონა ლონდონის არსენალს დაუპირისპირდა, ერთ–ერთი გოლი სწორედ მან გაიტანა. საერთო ჯამში კი 199 მატჩში, 130 გოლი გაიტანა.

ლუის სუარესი – ურუგვაელი თავდამსხმელი, რომელმაც ბარსელონაში წარუშლელი კვალი დატოვა. ის იმ ბრწყინვალე ტრიოს წევრი იყო, რომელსაც მესი, ნეიმარი და სუარესი წარმოადგენდნენ. სანახაობრივი თამაშით, ის შესანიშნავ შედეგებს აღწევდა. უამრავი გულშემატკივრის აზრით, ბარსელონაში ყოფნის დროს, ურუგვაელი იმ პერიოდის საუკეთესო თავდამსხმელად იქცა.

მისი ტრანსფერი კატალონიელებს 2014 წელს ლივერპულიდან დაახლოებით 81 მილიონი დაუჯდათ და შეიძლება ითქვას, რომ მან ღირებულება 100%–ით გაამართლა. "ბლაუგრანას" რიგებში ის ყველა შესაძლო ტიტულს დაეუფლა და ჯამში მონაგარი 13 თასით შეივსო. მესისთან ერთად, სუარესი გუნდის ერთ–ერთი მთავარი შემოქმედი იყო. მან ბარსელონაში გატარებულ მეორე სეზონში, ყველა ტურნირზე ერთად 59 გოლი გაიტანა. საბოლოოდ ბარსელონა 2020 წლის ზაფხულის სატრანსფერო პერიოდში დატოვა და მადრიდის ატლეტიკოს შეუერთდა. ამ მომენტისთვის, მის ანგარიშზე 198 გოლია და ამ მაჩვენებლით, კლუბის ყველა დროის საუკეთესო ბომბარდირთა შორის, მესამე ადგილს იკავებს. მან "ბარსას" მაისური 283–ჯერ მოირგო და თანაგუნდელებს გოლი 109–ჯერ გაატანინა.

ტოპ ხუთი – ბარსელონას საუკეთესო ცხრიანები!

ასევე იხილეთ

უახლესი ამბები